Նոյեմբերյան ամպամած օր էր, խճուղիով մի աղքատ դերձակ էր քայլում դեպի Գոլդախ, որ փոքրիկ հարուստ քաղաք էր, Զելդվիլայից այնտեղ ընդամենը մի քանի ժամվա ճամփա էր: Գրպանում նա մի քոռ կոպեկ էլ չուներ, միայն մի մատնոց էր, որն էլ պտտում էր մատների արանքում, երբ ձեռքերը ցրտի պատճառով դնում էր տաբատի գրպանները. մատներն արդեն ցավում էին մատնոցն անդադար պտտելուց ու շփելուց: Նրա զելդվիլացի վարպետը սնանկացել էր և նա զրկվել էր միաժամանակ և՛ վարձատրությունից, և՛ աշխատանքից ու ստիպված հեռացել Զելդվիլայից:

An einem unfreundlichen Novembertage wanderte ein armes Schneiderlein auf der Landstraße nach Goldach, einer kleinen reichen Stadt, die nur wenige Stunden von Seldwyla entfernt ist. Der Schneider trug in seiner Tasche nichts als einen Fingerhut, welchen er, in Ermangelung irgendeiner Münze, unablässig zwischen den Fingern drehte, wenn er der Kälte wegen die Hände in die Hosen steckte, und die Finger schmerzten ihn ordentlich von diesem Drehen und Reiben. Denn er hatte wegen des Falliments irgendeines Seldwyler Schneidermeisters seinen Arbeitslohn mit der Arbeit zugleich verlieren und auswandern müssen.